Iniekcje NPP- ( Nandrolone Phenylo Propinate-fenylopropionan nandrolonu), muszą być częste i regularne, co 1 - 2 dni. Aktywna substancja, bardzo szybko przedostaje się do krwioobiegu, gdzie pozostaje aktywna przez 2 do 3 dni. Przeważnie dawkuje się w granicach 50 - 150mg w jednym zastrzyku, całościowo 150 - 600mg tygodniowo. NPP wykazuje wyraźne działanie anaboliczne, nasilające syntezę protein i pozwalające na magazynowanie białek w mięśniach w bardzo dużych ilościach. Środek wykazuje umiarkowaną aktywność androgeniczną, poprawiającą regenerację organizmu i nasilającą zwiększanie masy mięśniowej. Ponadto powoduje mniejszą retencję wody niż dłuższy estr nandrolonu, taki jak dekanian. Dlatego częstszym wyborem w doborze środków do pracy nad definicją jest właśnie fenylopropionian nandrolonu, natomiast Decanian nandrolonu częsciej stosuje się w off-seasonie. Przyrosty masy mięśniowej są przeważnie nieco mniejsze i wolniejsze niż przy Dekanianie, za to lepsze jakościowo i stabilniejsze po odstawieniu środku.
Ewentualne skutki uboczne NPP to wspomniana już retencja wody, podwyższone ciśnienie krwi, podniesiony poziom progesteronu czy kształtowanie drugorzędnych cech męskich u kobiet. Wszystkie jednak występują znacznie rzadziej niż przypadku Deca-Durabolinu, są mniej dotkliwe. NPP jest jednym z najbezpieczniejszych, nie-toksycznych sterydów, oferujących zadowalające efekty. Fenylopropionian nandrolonu nie jest szkodliwy dla wątroby, może być nawet stosowany w przypadku jej uszkodzeń. Przy rozsądnym dawkowaniu skutki uboczne stosowani tej substancji występują niezwykle rzadko. Mężczyźni przeważnie nie odczuwają ich w ogóle. Pamiętać należy o odpowiednich działaniach po odstawieniu środka - sekrecja gonadotropin w podwzgórzu zostaje zablokowana. Wymagane jest zatem użycie Nolvadexu/Clomidu i HCG.
Strukturalnie nandrolon jest bardzo podobny do testosteronu, brakuje mu tylko atomu węgla na 19 pozycji, stąd nazwa 19-nortestosteron. W wyniku takiej budowy chemicznej, nandrolon jest znacznie mniej androgenny niż testosteron. Co prawda nandrolon ulega redukcji za sprawą enzymu 5-alfa reduktazy, tego samego odpowiedzialnego za konwersję testosteronu do formy DHT, jednak nandrolon nie konwertuje do DHT, lecz do dihydronandrolonu. Związek ten jest znacznie mniej aktywny w organizmie niż DHT, nie powoduje tak licznych skutków ubocznych typowych dla androgenów - oleistej skóry, trądziku, niechcianego owłosienia, wypadania włosów. Oczywiście one mogą wystąpić, lecz tylko przy naprawdę sporych dawkach.
Nandrolon ponadto wykazuje bardzo słabą konwersję do estrogenów. Porównując - konwersja nandrolonu wynosi tylko 20% z tej, obserwowanej przy testosteronie. Wynika to z faktu, że mimo możliwości wątroby do konwersji nandrolonu do estradiolu, nandrolon w innych obszarach aromatyzacji w organizmie, jak np. tkanka tłuszczowa, jest na ten proces bardzo odporny. Dlatego skutki uboczne typowe dla estrogenów są rzadko spotykane. Stosowanie antyestrogenu podczas cyklu nie jest wymagane. Retencja wody wynikająca z przyjmowania nandrolonu jest bardzo znikoma, widoczna tylko przy większych dawkach. Zastosowanie Nolvadexu czy Provironu całkowicie wyeliminuje możliwość jej wystąpienia. Zatem dekanian nandrolonu jest dosyć bezpiecznym środkiem. Co więcej, przez wielu uznawany jest za najlepszy środek na świecie, pod względem współczynnika efektywności do skutków ubocznych. Warto także zaznaczyć, że nandrolon badany na chorych na HIV, nie tylko pomagał w utrzymaniu i zwiększaniu masy mięśniowej, ale także wpływał dodatnio na układ immunologiczny.
Nandrolon może wykazywać pewną aktywność progesteronową w organizmie. Progesteron jest hormonem c-19, co oznacza że posiada atom węgla na 19 pozycji. Usunięcie tego atomu, jak w przypadku 19-norprogesteronu, tworzy hormon z większą tendencją do wiązania się z odpowiadającymi mu receptorami. Inne 19-nor anaboliki także wykazują podobne właściwości. Cecha ta przyczynia się do możliwości zwiększania aktywności progesteronowej w organizmie, co może z kolei nasilać związane z tym faktem efekty uboczne. Są one całkiem podobne do tych estrogenowych - blokowanie produkcji endogennego testosteronu, zwiększanie magazynowania tkanki tłuszczowej oraz ginekomastia progesteronowa.
